Ένα από τα πιο ανθεκτικά φυτά του κόσμου και από τα καλύτερα προσαρμοσμένα ξένα φυτά στην Ελλάδα, υπόσχεται να διακοσμήσει το σπίτι και να βοηθήσει το δέρμα σου!
Η αλόη είναι από τα πιο ανθεκτικά φυτά για ξηρά κλίματα, ζητάει ήλιο και ελάχιστο νερό και αν την ποτίζεις λίγο πιο συχνά και την έχεις στον ήλιο, μεγαλώνει και πολλαπλασιάζεται με ταχύτατους ρυθμούς.
Η Αλόη ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια με το ίδιο όνομα που αριθμεί 400 μέλη, τα περισσότερα με μορφή παχύφυτου. Κάποια είναι πιο αγκαθωτά ή έχουν αγκάθια και στο κέντρο των φύλλων τους, ενώ στα δύο χρόνια, μόλις ενηλικιωθούν βγάζουν μια κεραία με λουλούδι και ύστερα βγάζει νέες κεραίες 3-4 φορές από την Άνοιξη μέχρι το Καλοκαίρι.
Καλό είναι να βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο για να ενηλικιωθεί γρηγορότερα, καθώς σε σκιερά και σκοτεινά μέρη(ειδικά αν μοιράζονται κοινό χώμα με πολλές αλόες) μπορεί και να μην ανθίσουν ποτέ. Όσο περισσότερο αέρα, ήλιο και χώμα τους δώσεις τόσο καλύτερα θα αναπτυχθούν. Οι κεραίες στα περισσότερα υποείδη αλόης είναι ξυλώδεις, ενώ το λουλούδι τους μπορεί να ποικίλει από κίτρινο μέχρι πορτοκαλί.
Η αλόη προσαρμόζεται εξαιρετικά τόσο σε γλάστρα όσο και στο χώμα, ενώ δεν έχει κανένα πρόβλημα με το πετρώδες έδαφος. Οι Σουμέριοι και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο ή καθαρτικό εδώ και περίπου 4.000 χρόνια, ενώ οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι την χρησιμοποίησαν αποκλειστικά για την θεραπεία πληγών (και σύμφωνα με τον Έλληνα Διοσκουρίδη και τον Ρωμαίο Πλίνιο θεράπευε τις πληγές των λεπρών).
Αργότερα χρησιμοποιήθηκε σε έρευνες κατά της πυρηνικής ακτινοβολίας και τις κοσμικής ακτινοβολίας, για χρήση στο διάστημα, ενώ χρησιμοποιείται στα εγκαύματα και ως συστατικό ενάντια στην ψωρίαση. Το άνωθεν εικονιζόμενο είναι δέντρο των 10+ μέτρων! Μεγάλη οικογένεια…
Το πιο δημοφιλές υποείδος της οικογένειας είναι η Aloe Vera ή αλλιώς Αλόη η Αληθινή. Σήμερα πέρα από τους ιατρικούς λόγους της αρχαιότητας που αναφέραμε, γίνεται ευρεία χρήση αλόης ως ποτό με κομματάκια αλόης ή ακόμα και στα καλλυντικά.
Για την πόσιμη aloe vera χρειάζεται ενήλικη αλόη και αυτές που καλλιεργούνται μπορούν να φτάσουν ακόμα και τα 3 μέτρα! Τα φύλλα είναι αγκαθωτά στο πλάι και αν κόψεις ένα φύλλο στα σημεία τομής μπορεί να βγει ένα κίτρινο υγρό που προκαλεί ενίοτε φαγούρα και ερεθισμό. Αυτό αποτελεί άμυνα ενάντια στους θηρευτές.
Για να πάρεις τον χυμό της αλόης, κόβεις το φύλλο κοντά στον κορμό και μετά το κόβεις παράλληλα δημιουργώντας δύο πλατιές επιφάνειες. Ύστερα χαράσσεις την σάρκα της Αλόης με ένα μαχαίρι και πιέζεις το φύλλο να στιφτεί πιέζοντας την εξωτερική πλευρά του φύλλου. Θεωρείται και είναι υποαλλεργικό φυτό και η μόνη ενόχληση μπορεί να έρθει από το υγρό που εμφανίζεται σε μικρή ποσότητα όταν κόβεις το φύλλο.
Αυτή είναι η Αλόη που μπορείς να χρησιμοποιήσεις στο δέρμα και καλύτερα να την βάλεις σε γυάλινο βαζάκι και στο ψυγείο. Θα σε βοηθήσει και στην περίπτωση εγκαυμάτων, επούλωσης του δέρματος και ομορφιάς, ειδικά σε συνδυασμό με φυσικό κερί μέλισσας (για να φτιάξεις κεραλοιφή).
Ίσως η πόσιμη αλόη να ενέχει κινδύνους σε ανοιχτές πληγές μιας και πολλά είδη μοιάζουν (οι αρχαίοι το χρησιμοποιούσαν συνδυαστικά με άλλα βότανα), οπότε δεν το προτείνουμε. Το ίδιο ισχύει και για την πόσιμη ή βρώσιμη αλόη για τις οποίες δεν θέλουμε να αναλάβουμε κάποια ευθύνη, παρότι υπάρχουν μαρτυρίες για ορθή χρήση τους.
Η αλόη πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες, οι οποίες έχουν 100% πιθανότητα να πιάσουν σε γλάστρα, αν η μεγαλύτερη ρίζα της είναι περισσότερο από 10 εκατοστά. Στο χώμα θέλει πολύ περισσότερη φροντίδα και ίσως προσθήκη αγοραστού χώματος στην μεταφύτευση γιατί αλλιώς μπορεί να μαυρίσουν τα φύλλα. Τυπικά είναι ακατάλληλη για κατοικίδια και καλό είναι λόγω των μυτερών φύλλων να την έχετε και μακριά από παιδιά.
Η αλόη θέλει καλή στράγγιση, γιατί μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της και καλό είναι να τοποθετούνται πέτρες και βότσαλα περιμετρικά της. Επιβιώνει με χώμα εξωτερικού χώρου ή χώμα για κάκτους και παχύφυτα, με άμμο γρανίτη και περλίτη. Τον χειμώνα καλό είναι να προφυλάσσονται από τις βροχές ή να τις μετακινείτε μέσα, στην Ελλάδα αντέχει άνετα μέχρι το όριο του πάγου, όμως κάτω από τους -3 αρχίζει και έχει προβλήματα, ειδικά αν πριν τον παγετό έχει βρέξει (παγώνει το νερό που έχει συσσωρευτεί γύρω από τις ρίζες και τα φύλλα).
Έτσι είναι το τζελ της αλόης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως καλλωπιστικό σκεύασμα όσο και ως πόσιμη. Για την πόσιμη πρέπει πρώτα η αλόη να έχει ανθίσει και μετά μπορείς να βρεις την συνταγή που θέλεις!
Αγόρασε την πρώτη σου Αλόη άφοβα και μετά από έναν χρόνο θα αρχίσει να πολλαπλασιάζεται. Βγάζε μικρές αλόες από το μητρικό φυτό, αφού περάσουν στο ύψος τα δέκα εκατοστά (πάνω από το χώμα). Δεν χρειάζεται το παραμικρό φάρμακο και δεν πιάνει παράσιτα ή αρρώστιες, είναι το πιο ανθεκτικό φυτό που έχουμε συναντήσει μαζί με τους κάκτους και κάποια παχύφυτα!