Ο αρχιτέκτονας Simon Astridge κατασκεύασε για την σύζυγό του Ιαπωνικής καταγωγής Taeko ένα μπάνιο δύο δωματίων, φυσικά σε γιαπωνέζικο στυλ. Θες να ρίξεις μια ματιά;
Λόγω της καταγωγής της συζύγου του, ο Simon έχει σαφείς επιρροές από την γιαπωνέζικη ζεν αρχιτεκτονική, όπου την οποία ενέταξε πολλά στοιχεία στο σπίτι τους, το Πήλινο Σπίτι (Clay House).
Εκεί χρησιμοποίησε 100% φυσικό πηλό για τους τοίχους και τα ταβάνια! Το θετικό με τον πηλό είναι ότι κρατάει την υγρασία σταθερά κάτω από το 70%, κάτι το οποίο προωθεί την υγιεινή ζωή με λιγότερα βακτήρια και μούχλα.
Το μπάνιο που αποτελεί και τον λόγο του αφιερώματος είναι 2 δωματίων και χωρίζεται σε υγρή και ξηρή ζώνη. Από τον χώρο, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα φυτά που αποτελούν βασικό στοιχείο της γιαπωνέζικης διακόσμησης.
Τα πάνελ που καλύπτουν το εξωτερικό δωμάτιο,έχουν κατασκευαστεί από καπνισμένο ξύλο βελανιδιάς και έχουν τοποθετηθεί στους τοίχους, το πάτωμα και το ταβάνι. Ο χώρος διαχωρίζεται από το δωμάτιο της μπανιέρας με ένα πλαίσιο από ανοξείδωτο ατσάλι – τζάμι από χοντρό γυαλί.
Στον μόλις 15 τετραγωνικών χώρο όπου ήταν η κουζίνα, κινείσαι από το τατάμι στην αίθουσα όπου ντύνεσαι και ξεντύνεσαι πριν και μετά το μπάνιο και από εκεί στην γρανιτένια μπανιέρα. Ο νιπτήρας είναι κατασκευασμένος από μέτριας σκληρότητας ατσάλι όπου με την χρήση θα γίνει αυτό που ονομάζεται στην γιαπωνέζικη αρχιτεκτονική wabi-sabi (ελαφρώς φθαρμένο).
Ο Astridge το βλέπει ως «μια υπενθύμιση του φόβου για τον χρόνο, κάτι που δεν υφίσταται με τα άσπρα γυαλιστερά μπάνια».
Το φαρμακείο είναι εντοιχισμένο πάνω από τον νιπτήρα (δες το περίγραμμά του) και ανοίγει με πίεση με το χέρι στην πάνω πλευρά, ενώ τα είδη του μπάνιου βρίσκονται σε ατσάλινα ράφια. Οι μπρούτζινες βρύσες βρέθηκαν σε ένα παλιό χρωματοπωλείο/σιδεράδικο στην Μπράγκα της Πορτογαλίας και πίσω από την πόρτα είναι ένας γάντζος για τις πετσέτες.
Την θέρμανση για πριν και μετά το μπάνιο την «έχουν αναλάβει» παραδοσιακά θερμαντικά σώματα της Βικτωριανής εποχής σε μαύρο ματ, τα οποία δείχνουν πανέμορφα.Η τουαλέτα βρίσκεται ξεχωριστά από την «ζώνη μπάνιου» (ο αρχιτέκτονας χρησιμοποιεί επί λέξει τον όρο bathing zone), σε ένα μικρό δωμάτιο ανάμεσα στις δύο κρεβατοκάμαρες του διαμερίσματος.
Στην μπανιέρα οι τοίχοι και το πάτωμα έχουν επενδυθεί από γκρίζα πλακάκια πορσελάνης, η οροφή της μπανιέρας συνεχίζει μέχρι ψηλά τον πάνω όροφο, ενώ τα φυτά έχουν στερεωθεί από δοκάρια, που βρίσκονται περίπου δύο μέτρα πάνω από την μπανιέρα.
Για την επιλογή των φυτών είχαν την βοήθεια του σχεδιαστή κήπων Patrick Featherstone, ο οποίος τους καθοδήγησε ώστε να διαλέξουν ανάμεσα σε τροπικές ποικιλίες φυτών, που αγαπούν την υγρασία και απαιτούν ημιφωτεινό ή σκοτεινό περιβάλλον (είπαμε βρίσκεται στο Λονδίνο!).